Monday 26 September 2011

Is haat regtig so kompleks?

Die haatspraaksaak teen die ANC jeugleier, Julius Malema, lok steeds baie bespreking uit, en die besprekings gaan toeneem noudat Gwede Mantashe van die ANC aangedui het dat hulle teen die uitspraak gaan appelleer.

Regter Colin Lamont het verlede week in die gelykheidshof in Johannesburg beslis die woorde “skiet die Boer” is haatspraak. Hy het Malema en die ANC verbied om dit weer te sing. Sedertdien is daar ‘n stroom van kommentaar deur kundiges en die publiek.

Die FAK het gereël dat daar ‘n simposium gehou word waar die regsverteenwoordigers wat by die saak betrokke was onder meer verduidelik waarom die saak nodig was. Vrae word byvoorbeeld gevra of die saak nie aan Malema ‘n groter platform gegee het as wat hy reeds het nie.

Aan die ander kant word daar geredeneer dat die bevel nie afdwingbaar is nie. Prof Lourens du Plessis, van Potchefstroom sê hy is ook nie ten gunste daarvan dat sulke liedere in die openbaar gesing word nie, maar hy vra hoe die bevel afgedwing gaan word.


Prof Pierre de Vos, grondwetkenner aan die Universiteit van Kaapstad, beskou die regter se bevel ook as moeilik afdwingbaar. Hy interpreteer Lamont se bevel só dat geen ANC-lid die lied mag sing nie, selfs nie eens op ’n private byeenkoms nie.
 
Volgens Gwede Mantashe kan die bevel nie afgedwing word nie, daarom appelleer hulle.
 
Tog snaaks dat die argument van “moeilik afdwingbaar” nie geld as dit kom by wette soos die vuurwapenwet of die gebruik van die gewraakte “k-woord” nie...
 
Die Instituut vir Vryheid van Spraak voer aan dat die uitspraak vryheid van spraak ‘n knou gegee het. Hulle sê “dit beperk ons vermoë om met die verlede om te gaan.”
 
Dr Mia Swart, voorheen van Wits en tans assistent-professor in die regsfakulteit van die Universiteit van Leiden in Nederland, het weer ‘n probleem met die minderheidstatus van die Afrikaner. Sy sê die minderheid moet kwesbaar wees en histories gesien kwalifiseer Afrikaners nie as ’n kwesbare minderheid nie.
 
Volgens haar is dit alarmisties en onrealisties om Malema of die jeugliga te beskuldig van volksmoord of aanhitsing tot geweld teen Afrikaners.
 
Miskien kan die skrywers van die boek, Treurgrond, seker maak dat die professor daar in Nederland ‘n kopie van die boek oor plaasmoorde kry – dit mag dalk haar oë oopmaak vir wat werklik aan die gang is.
 
Die aangehaalde kundiges en die Menseregtekommissie meen almal daar moet eerder debat gevoer word oor haatspraak as om hof toe te gaan. Deur die hofsaak aan te gaan het daar glo ‘n kans verby gegaan om sinvol oor die saak te praat. Alles natuurlik ter wille van versoening.
 
Die vraag is: Wie het die kans laat verbygaan vir versoening? Diegene wat moeg is daarvoor om te kyk hoe hulle geliefdes en volksgenote vermoor word; of diegene wat sing dat mense geskiet moet word, die party wat nalaat om die mense wat dit doen in die bek te ruk en nou weer dieselfde party wat bereid is om die saak verder te voer in plaas daarvan om by die uitspraak te berus?
 
Dit is tog duidelik van watter kant af die haat kom. Dit is glad nie so ingewikkeld nie.

Tuesday 20 September 2011

Waarskynlik nie Malema se einde

Groot vreugde heers in volksgeledere nadat Afriforum en TLU SA suksesvol was om die revolusionêre, opswepende en rassistiese Julius Malema in hierdie optrede van hom te beperk.

Die saak in die gelykheidshof het gespruit uit Malema se voortdurende sing van die dreunsang “Skiet die boere want hulle is verkragters”. Afriforum het betoog dat Malema dit nie mag sing nie, en TLU SA het betoog dat die hele liedjie verban behoort te word as haatspraak, omdat boere reeds al vermoor is as gevolg van die opswepende aard daarvan.

Die effek van regter Lamont se uitspraak gister in die Gelykheidshof, is dat die liedjie inderdaad nie meer gesing mag word nie: nie op ‘n openbare vergadering nie en ook nie eens op ‘n geslote vergadering nie. In wese kom dit daarop neer dat iemand dit nie eens te hard moet dink nie. Enigiemand, en dit geld nie net vir Malema nie, wat die liedjie nou sou sing, sal ‘n misdryf begaan en vervolg kan word vir haatspraak, want die liedjie is verklaarde haatspraak.

Waar die boere die bevolkingsgroep is wat die slegste aan die ontvangkant is met die moordstatistiek kan dit vir hulle goeie nuus wees. TLU SA het juis verlede week toe die misdaadstatistiek vrygestel is daarop gewys dat die moordsyfer op die boere skrikwekkend hoog is. Omgereken na moorde per honderdduisend van die boerderybevolking staan die syfer van moorde op boere op 86, terwyl die moorde op polisielede op 61 per honderdduisend van die polisiebevolking staan. Daarbenewens word boere gedurig ten onregte van allerhande sake beskuldig, soos dat hulle werkers sleg sou behandel, hulle onwettig van plase afsit, dat boere hulle grond gesteel het, waterbesoedelaars en kragdiewe is, en soos die Malema-liedjie sê, verkragters is. Daar word dus ‘n klimaat geskep dat boere misdadigers is. Daardie skuim van die land mag dus maar verdwyn en ‘n oproep van ‘n radikale jeugleier dat dié mens geskiet moet word, val dan nie op dowe ore nie. TLU SA het dit ook so tydens die verhoor aan die hof verduidelik.

Ons moet egter nie naïef wees en dink dat ná die hofuitspraak ons oorlog teen rassisme en blanke haat verby is nie. Dr. Dan Roodt van Praag stel dit netjies in ‘n artikel waar hy sê: “In weerwil van die positiewe uitkoms van die hofsaak, is PRAAG pessimisties oor die toekomstige moontlikhede van etniese saambestaan in Suid-Afrika. Hierdie gebeurtenis moet as ‘n klein oorwinninkie op die pad van Afrikaner-emansipasie van die geweld, onrede, korrupsie en diskriminasie van die sogenaamde ‘nuwe Suid-Afrika’, wat slegs in naam demokraties is, gesien word. Suid-Afrika is ‘n land vol haat wat in die gruweldade van plaasmoorde manifesteer, maar ook in die onderdrukking van Afrikaans en die Afrikaneridentiteit deur die Afro-Saksiese staat.”

Om nou te begin praat van gesprekke met die ANC om rassekwessies op te los, is dalk ‘n bietjie naïef. Malema sal nie die saak netso kan aanvaar nie. Ter wille van sy politieke aspirasies om leier van die ANC te word ten einde al sy dreigemente teen die land se blankes te kan uitvoer, sal hy polities moet oorleef. Daarom sal hy hierdie saak op appél moet neem. So ‘n appélsaak kan lank neem om op die rol te kom en dan afgehandel te word. Dit kan selfs uitrek tot na die ANC se beleidskonferensie volgende jaar, waar hy ook sy nuwe leierskorps kies. Dan sal Malema in dieselfde posisie wees as Jacob Zuma wat voor die laaste ANC-kongres nog hofsake hangende gehad het teen hom, maar toe hy eers president van die ANC geword het, dié sake soos mis voor die son verdwyn het.

Ons durf dus nie toe te laat dat die vreugde van ‘n oorwinning ons laat afstomp vir die realiteite van die toekoms nie. Weer eens som dr. Roodt dit raak op as hy sê: “PRAAG het ‘n beroep op alle Afrikaners gedoen om deel van die stryd vir ‘n durende vryheid, veiligheid en vrede te word. Mnr. Malema, soos vele ander, het ons waardigheid en menslikheid vertrap. In die woorde van regter Lamont, het hy ons verontmenslik, wat ‘n stap onderweg na volksmoord verteenwoordig. Soos die mense van Kosovo en vele ander wat aan etniese haat en onophoudelike propaganda onderwerp is, sal Afrikaners slegs veilig wees in ‘n land en ‘n republiek van hul eie.”

Ons glo die Volksraad Verkiesing van 24 September kan ‘n eerste en belangrike stap op daardie pad van vryheid wees, as ons in die grootste mate van eendrag passifiste, doemprofete en volksverdelers ignoreer en verwerp en massaal hierdie verkiesing ondersteun.

Wednesday 14 September 2011

Dr. HF Verwoerd: 8 September 1901 - 6 September 1966

Elke 6 September herdenk die Afrikanervolk die moord op dr. Verwoerd in 1966 in die Volksraad. Elke 6 September staan die volk, minstens in sy gedagtes, 'n oomblik stil by die vernielde graf in Kerkstraat-Wes, in nagedagtenis van hierdie volksleier wie se gestalte, soos die tyd verbygaan, al groter word. En, soos die tyd verbygaan. word dit duidelik dat, na die mens gesproke, die toekoms van die Afrikanervolk laas in hande van Hendrik Verwoerd werklik veilig was. Hy is inderdaad in 1966 doelbewus doodgemaak in die nastreef van die groot ideaal wat Lord Alfred Milner al in 1904 gestel het: “ .... to wipe out all traces of Arikanenism."

So gesien was dr. Verwoerd, net soos pres. Paul Kruger, 'n Afrikaner martelaar wat uitgewis moes word omdat hy vir die Afrikanervolk 'n tuiste in Suid-Afrika wou bou. Dit het hy immers duidelik uitgespel in. sy koers bepalende toespraak van 20 Mei 1959 waar hy die keuse tussen 'n rasvermengde Suid-Afrika of, aan die ander kant, 'n blanke Suid-Afrika gestel het. Met daardie toespraak het hy vierkantig in die pad gestaan van daardie mense en magte in Suid-Afrika en elders wat die bodemrykdomme van Suid-Afrika hoofsaaklik vir eie voordeel wou benut. Dr Verwoerd het, soos pres. Paul Kruger, gekies vir die bevoordeling van die Afrikanervolk bo die selfsugtige eise van 'n handjievol super-rykes

Destyds is dr. Verwoerd en sy Afrikaner-ondersteuners in die koerante van die mynmaatskappye en die super-rykes, aangeval en voorgehou as die uitvaagsels van die wêreld, die barbare en onbeskaafdes, vir wie daar eintlik nie 'n plek op die aardbodem behoort te wees nie. Daarom moes niemand ook ontsteld wees as hulle uitgewis word nie. Ons ken die verhaal. Dit was maar ‘n variasie van die propaganda wat gebruik is om die oorlog ter wille van die goud van die Witwatersrand in 1899 - 1902 te regverdig. Terse1fdertyd het daardie selfde magte vanaf die 1960's elke struktuur wat die Afrikanervolk gebou het om homself te beskerm, gerysmier en ondergrawe deur die knegte van die super-rykes

As so, op hierdie dag, ver en wyd teruggedink word, blyk dit telkens weer en weer dat dr Verwoerd die groot draer en beliggaming van die Afrikaner ideaal was. Vanaf sy toetrede tot die openbare lewe in die dertigerjare om die Afrikaner-armblanke-vraagstuk aan te spreek was hy die Ieier wat die "Pad van Suid-Afrika"geloop het ....

Hy was, as koerantman in Johannesburg vanaf 1937 en as politieke en kulturele Ieier in die veertigerjare alreeds eiesoortig uniek omdat hy so duidelik en beredeneerd die koers vir sy mense aangedui het. En die Afrikanervolk het hom gehoor en sy stem en sy leiding gevolg .... dink maar terug aan die reuse-opkomste tydens sy veldtog wat voorafgegaan het aan die stigting van die Republiek in 1961, en die groot volksaamtrek op Monumentkoppie in Pretoria by die vyfjarige herdenking van die ontstaan van die Republiek in 1966

Soos ná die Engelse oorlog, soos tydens die vorige Wêreldoorlog en soos tydens elke krisis is ons volk mos geneig om onder maksimale druk uitmekaar te spat en dan eers weer later te hergroepeer. Terwyl dit gebeur, soos in ons dae, is dit nodig en verhelderend om sorgvuldig en nadenkend weer 'n slag op Verwoerd se spoor te loop. Hy het ons tradisionele pad duidelik met 51 toesprake en sy voorbeeld uitgestippel, hy het die Christelike nasionale koers vir ons tyd weer oop gedink

Hier, aan die begin van September wanneer ons as volk dr. Verwoerd se enorme politiek-kulturele en geestelike erfenis in groot dankbaarheid, in oënskou neem. is dit nodig om onsself daartoe te verbind om ons weer daarin te verdiep en om juis, by die bestudering van dr. Verwoerd se nalatenskap, ons denke en visie te slyp en te verhelder vir die taak wat voor ons staan. Dit is nodig, want met die Verbond van die Burgers van 1880 op Paardekraal het die vadere belowe om "het erfpand der vaderen ongeschonden aan onze kinderen over te leveren". Ons wat vandag moet koers hou, kan nie minder doen nie. Juis daarom is dr. Verwoerd se geestelike erfenis nie net koersaanduiding nie, maar ook 'n blywende inspirasie